متاسفانه این سوژه خبری برای رسانه‌های خارج از کشور قبل از آنکه موضوعی جالب و دغدغه ای برای یک خبرنگار دلسوز باشد، بیشتر به این دلیل جذابیت داشت که می توانست به بهانه آن به سیاسی بودن فوتبال و مشکلات بین صدا و سیما و فدراسیون ایران بپردازد و بیش از پیش از آنچه که به نظر آب گل آلود می‌آید، ماهی بگیرد!

غرض از این فرصت نگارشی پرداختن به این موضوع نیست. در این مدت صاحب‌نظران و مردم (صاحبان اصلی رسانه ملی و فوتبال) به این موضوع پرداخته اند و این امید وجود دارد که چنین مشکل داخلی در میان خانواده بزرگ رسانه و ورزش به صورت متحد و در فضایی مملو از آرامش و منطق حل شود.

فاصله ای که باید روزی پر شود

اما به همین بهانه به یک حقیقت قابل تامل در فوتبال اروپا می‌پردازیم که نویسنده امیدوار است جمله تلخ «ما کجا، آن‌ها کجا» از سوی مخاطب و خواننده عزیز ضمیمه مقاله نگردد که به واقع فاصله میان ما و آنها یعنی چه؟ و این فاصله را چه کسی و یا چه کسانی ایجاد کرده و از برطرف شدن آن بیم دارند؟ فوتبال باید مردمی باشد و ورزش نیز به طور کلی مالکی جز مردم ندارد. مشخص است که اگر حق پخش تلویزیونی لیگ برتر به فدراسیون نرسد، خانه فوتبال که باید خانه مردم باشد متضرر خواهد شد.

و اما یوفا، خانه فوتبال مردم اروپا، خواننده حرفه ای به خوبی می داند که میشل پلاتینی رئیس مافیایی آن به خاطر علاقه شدید به مردم اروپا رئیس نیست، اما مجبور است که حداقل‌های لازم برای راضی نگاه داشتن مردم را در ساختار اداری خود لحاظ کند.

دیدارهای مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا در حال پیگیری شدن است و فارغ از نتایج بدست آمده می‌توان مطمئن بود بهترین فضا برای بهره برداری مالی یوفا از شرایط ایجاد شده مهیا است. اوج هیجان، حضور هزاران عکاس و خبرنگار، بازی های رفت و برگشت، بازار داغ آژانس‌های مسافرتی، هوادارانی که به هر قیمتی باید بلیت استادیوم، هواپیما و هزینه هتل و خوراک و حمل و نقل خود را تامین کنند.

این سوال را روزنامه مارکا مطرح کرد که یوفا از 16 بازی برگزار شده در لیگ قهرمانان اروپا (مرحله گروهی) چقدر سود کرده است؟ این موضوع را نیز در نظر بگیرید که رقم‌های عنوان شده در این مقاله از سوی مارکا حداقلی بوده و مشخص است که سازمان قدرتمند یوفا بیش از این‌ها درآمد دارد.

درآمدهای نجومی از فوتبال!

در بخش تبلیغات دور زمین، دو شبکه اسکای اسپورت و الجزیره حاضر به پرداخت پول بابت پوشش هدفمند تصویری برای آگهی های دور زمین در طول بازی نشدند. بنابراین شبکه اسپورت ترکیه به یوفا متعهد شد تا با پخش هدفمند بازی ها بیش از گذشته، تبلیغات دور زمین را نشان دهد. همین باعث شد تا هزینه مربوط به تبلیغات دور زمین یک و نیم برابر افزایش داشته باشد.

پیش بینی مارکا از سود خالص یوفا بابت تبلیغات دور زمین در 16 بازی از مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، حداقل یک میلیون یورو است.

6 شبکه تصویری ورزشی بین المللی و 18 شبکه رادیویی در جهان حق پخش بازی‌های گروهی لیگ قهرمانان اروپا را بدون تاخیر و به صورت مستقل خریداری کرده اند و یوفا در این بخش به صورت معاف از مالیات، معادل 3 میلیون و 500 هزار یورو سود کرده است. به این مبلغ باید معادل حداقل یک میلیون یورو سود مشمول مالیات اتحادیه اروپا از بخش فروش دسته دوم حق پخش بازی‌ها به کشورهای عربی، آسیای جنوب شرق و آمریکای جنوبی و آفریقا را نیز اضافه کرد.

هر 16 ورزشگاه مخصوص بازی‌های این مرحله موظف بوده اند برای ورود بازیکنان به زمین، یک سر در مخصوص با آرم آدیداس که مورد تایید یوفا است تهیه کنند. آدیداس به شرط پوشش تصویری از لحظه ورود بازیکنان با این سردر مخصوص در شبکه های تلویزیونی تحت قرارداد با یوفا، مبلغ 40 هزار یورو پرداخت کرده است.

اتوبوس حامل بازیکنان تیم ها نیز مزین به آرم حامیان مالی یوفا است. توپ مخصوص بازی‌ها نیز چیزی جز تبلیغ برای کمپانی سازنده در برندارد. یوفا تا آرم روی کفش چند بازیکن مشهور نیز پیش رفته و با آنها مذاکره داشته است. تبیلغات بین دو نیمه از چند شبکه ورزشی بین المللی نیز با همکاری یوفا و همان شبکه شکل گرفته است و ده ها مثال دیگر از این دست که نشان می دهد پلاتینی و یارانش خیلی بیش از پیش بینی مارکا سود کرده اند.

قرار نیست از هر موضوعی در فوتبال اروپا، برای فوتبال ایران الگوبرداری شود اما بد نیست با چشمانی باز و نگاهی بی طرفانه به این فضای فوق حرفه ای نگاه کنیم؛ فضایی که با همدلی و همکاری همه ارگان‌ها شکل گرفته و هدفی جز سودآوری و پیشرفت ندارد.